Mol - selo u sredisnjem delu Potisja, u istocnom delu Backe, 4 km juzno od susednog naselja Ade, na magistralnom putu Novi Sad-Becej-Senta-Horgos-Segedin, koji se proteze u pravcu sever-jug i od vitalnog je znacaja za mesto i njegove zitelje.
Na pravcu istok-zapad putevi su lokalnog znacaja, sem jednog letnjeg, Velikog molskog puta, koji povezuje selo sa Obornjacom, Njegosevom i Backom Topolom.
Molski atar je izduzenog oblika i to u pravcu istok zapad i pre Drugog svetskog rata je bio dug 32 km, povrsine 25.530 kat. jutara (14.802 ha). Na istoku mu je sirina 7,5, u sredini svega 2,2 dok je na krajnjem zapadu bio sirok 5,5 km. Selo se nalazi na samom istocnom delu atara, neposredno uz desnu obalu reke Tise. Posle rata ovaj veliki molski atar skracen je na samo 22,5 km duzine, odnosno, odlukom tadasnjih vlasti, zapadni deo atara sa naseljima NJegusevo i Gunaros pripojen je opstini Backa Topola. Sadasnji molski atar ima velicinu od 12.418 kat. jutara, a granici se na severu sa adjanskim, na zapadu sa backotopolskim, na jugu sa backopetrovoselskim atarom, a na istoku rekom Tisom, odnosno atarom Novog Miloseva.
Posebno je interesantna istocna granica atara. Naime, smatra se da ta granica u geografskom pogledu, ide maticom reke pa je i svojevremeno granica pratila tok reke stare Tise, koja je svojim okukama obuhvatala i povrsine pod sumom, danas poznate kao "Molska suma". Kada je prokopan kanal izmedju juznog dela Ade i severnog dela Mola, matica reke je dospela u kanalsko, koje je danas glavno, korito reke pa je sada granica izme|u Backe i Banata u tom a ne u koritu stare, poznate pod nazivom Mrtve Tise. Na taj nacin su povrsine koje obuhvataju korito Mrtve Tise i "Molsku sumu" geografski pripali Banatu, a katastarski i administrativno molskom ataru, odnosno Backoj.
Prirodna sredina - Prirodna sredina, klimatske prilike i hidrografski rezim jednog kraja bitno uticu na mesto formiranja naselja, njegov razvoj, na zivot ljudi, uslove njihovog opstanka, mogucnost proizvodnje, te je korisno upoznati se sa uslovima u kojima se odvijao zivot u naselju, koje je predmet nase paznje.
Sto se tice molskog atara, u visinskom pogledu spada u niziju, jer na svojoj teritoriji nigde nema vecih visina od 200 m. Slobodno bi se teritorija ovog atara mogla ubrojiti i u ravnice obzirom da je prilicno ravna, sa tri stepenasto poredjane povrsine izmedju kojih su visinske razlike svega par metara.
Prva, ujedno i najvisa povrsina, koja se prostire na zapadnoj strani atara naziva se lesna zaravan. Njena nadmorska visina krece se od 110 m na zapadnom delu do 90 m na svom istocnom kraju.
Druga, nesto niza povrsina prostire se, pocev od lesne zaravni na istok sve do blizu Tise. Visina ove povrsine je 83 na zapadu a 82 m na istoku, poznata je kao lesna terasa. Najniza, treca povrsina u molskom ataru je ritsko zemljiste oko same Tise. Nadmorska visina ove povrsine je za nekih 7 m niza u odnosu na lesnu terasu i blago, skoro neprimetno je nagnuta prema Tisi. U nauci je poznata kao aluvijalna ravan.
Klimu ovog podrucja je izrazito kontinentalna - dosta hladne zime sa najhladnijim mesecom u godini, januarom, kada temperatura cesto dostigne i -28 stepeni celzijusa. Najtopliji mesec u godini u ovim krajevima je juli. U ovom mesecu, na ovim prostorima, temperatura zna da dostigne i svoje ekstremne vrednosti, kao ona sto je zabelezena u Senti od 39.2 stepena celzijusa.
Najcesci, a ujedno i najintenzivniji vetar, koji se pojavljuje na ovom podrucju je severozapadni. Drugi po ucestanosti je jugoistocni vetar, poznat pod imenom "Kosava". Ovaj vetar dolazi sa rashladjenog evroazijskog kopna i u znatnoj meri snizava temperaturu u nasim krajevima.
0 comments:
Post a Comment